آن
چه پيش رو داريد گزيدهاى از سخنان حضرت آية اللّه علامه مصباح يزدى(دامت
بركاته) در دفتر
مقام معظم رهبرى است كه در تاريخ 1/7/86 هم زمان با يازدهم ماه مبارك رمضان 1428
ايراد فرمودهاند. باشد تا اين رهنمودها چراغ فروزان راه هدايت و سعادت ما قرار
گيرد.
شيطان،
مبدأ شرارت
در مناجات شاكين،
سه محور تشخيص داده مىشود. اول: شكايت از نفس؛ دوم: شكايت از شيطان و سوم: شكايت
از قلب، در بعضى از حالات و صفاتش. شيطان يك معناى عامى دارد كه به صورت صفت ذكر
مىشود، يعنى موجودى كه مبدأ شرارت است. گاهى شيطان بر «ابليس» اطلاق مىشود، شيطان
با الف و لام عهد كه گفته مىشود يعنى آن شيطان معينى كه معهود است، وگرنه لفظ
شيطان اسم خاص نيست بلكه ابليس اسم خاص است. شواهدى هست كه عنوان شيطان بر غير
ابليس هم اطلاق مىشود. ما اين موجود را نمىشناسيم و نمىبينيم، قرآن هم مىفرمايد
«إِنَّهُ يَراكُمْ هُوَ وَ قَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لا
تَرَوْنَهُمْ
1». ما نه از
دركِ شيطان تجربهى حسّى داريم و نه هيچ برهانِ عقلى وجود شيطان را اثبات مىكند.
فقط راه شناختنش وحى است. اگر انبياء نفرموده بودند كه چيزى به نام ابليس وجود دارد
و شيطانى هست كه در انسان وسوسههايى ايجاد مىكند، هيچ راهى براى اثباتش نداشتيم؛
مگر اينكه كسى از اولياء خدا باشد ببيند يا خودش از شياطين
باشد!
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید