الحمدللّه ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و نبيّنا ابىالقاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين الأطهرين المنتجبين سيّما بقيّةاللّه فى الأرضين.
خداوند متعال را از اعماق دل سپاسگزارم كه به ما فرصت و توفيق داد تا يك بار ديگر و يك سال ديگر در جوار بارگاه آسمانى حضرت اباالحسن علىّبنموسىالرّضا (سلام اللّه عليه) با شما مردم عزيز، جوانان عزيز، چه مردم عزيز مشهد و مجاوران، چه زائران محترم، برادران و خواهران ديدار كنيم و روز آغازين سال را متبرك شويم به نشستن در زير سايهى حريم اين بزرگوار و مرقد مبارك ايشان.
عيد نوروز و حلول سال جديد را تبريك عرض ميكنم و اميدوارم اين سالى كه در آن وارد شديم، براى همهى ملت ايران سال شادى، گشايش، دلخوشى، نشاط و فعاليت و توفيق در راه كسب معارف حقه و تقواى الهى بوده باشد.
در اين ديدار، چند مطلب را با شما برادران و خواهران در ميان ميگذارم. مطلب اول، نگاه كوتاهى است به آنچه كه در سال گذشته بر ما و ملت ما و كشور ما و در رابطهى با ما در جهان و در منطقه گذشت. علت اينكه به مسائل سال 90 و عمدتاً به موفقيتهاى ملت ايران در اين سال ميپردازم، رجزخوانىهاى دشمنان و بدخواهان ما در مقابل ملت عزيز ماست. سران استكبار، تكيهدهندگان بر مسندهاى زر و زور و همچنين خردهريزهاى اينها در منطقهى خود ما، با همهى توان - توان مالىشان، توان تبليغاتىشان، توان سياسىشان - سعى ميكنند ملت ايران را مرعوب كنند، ملت ايران را مأيوس كنند. هر كسى تبليغات سياسى بدخواهان ملت ايران را دنبال كرده باشد، اين را درمىيابد كه تلاشهاى عملى، تلاشهاى اقتصادى، تلاشهاى سياسى، تهديدهاى امنيتى و نظامى، همه براى اين است كه اين موجود فعال، زنده، پرنشاط و پرهمتِ توانا، يعنى ملت ايران را كه در وسط ميدان با شجاعتِ تمام ايستاده است و در حال حركت به جلو است، از پيشروى باز بدارند، او را نااميد كنند، او را از حضور در اين عرصه بترسانند. در حقيقت در مقابل شعار «ما ميتوانيم» كه امام بزرگوار اين شعار را به ما تعليم داد، انقلاب به ما جرأت داد كه بگوئيم «ميتوانيم»، ميخواهند به ملت ايران بقبولانند كه شما نميتوانيد؛ با همهى توان در پى اين هستند كه اين هدف را دنبال كنند. سال 90 اوج فعاليتهاى آنها بود. و من ميخواهم بر روى اين نكته تكيه كنم كه علىرغم آنها، به كورى چشم آنها، ملت ايران در سال 90 با حركات خود، با پيشرفت خود، با تصميمگيرىهاى خود، به همهى دنيا، از جمله به دشمنان، باز هم به طور مكرر فهماند كه «ما ميتوانيم».
مقدمه خانواده نخستين نهاد اجتماعى است كه در زندگى جمعى انسان شكل گرفته و مهمترين نقش را در توسعه و رشد مراحل حيات بشر در امتداد تاريخ انسان از خود نشان داده است و از ابتدا تاهنوز و تا فرجام زندگى، نسبت به سايرنهادهاى اجتماعى از ارزش و اهميت خاصى برخوردار بوده و خواهد بود، ولى با همه اينها متأسفانه امروزه در اثر رشد و توسعه فزاينده وسايل و ابزار رسانه هاى اليكترونى و تهاجم گسترده فرهنگ انحطاط و ضد اخلاق، نظام مقدس خانواده دچار تزلزل و بحران شده است. و زن و مرد كه مهمترين ركن نظام مقدس خانواده به شمار مى روند كمتر به آن بها داده مى شود. و دنياى غرب به اين آفت مبتلا شده و آثار آن كم و بيش در دنياى شرق سرايت كرده است. يكى از عوامل تزلزل خانواده ها، عدم آشنايى زن و شوهر به حقوق همديگر و يا ناديده گرفتن حقوق يكديگر است كه در اثر عدم آشنايى و يا رعايت نكردن حقوق همديگر، نظام خانواده دچار بحران و تزلزل مى شود. در اين مقاله سعى شده است تا جايگاه خانواده در اسلام و يكسان بودن مبدأ زن و مرد در نظام آفرينش بررسى بشود.